Concreet: ze zijn om bij te huilen. Voor ons aanbod contextbegeleiding gericht op autonoom wonen meer dan 30 wachtende jongeren. Het perspectief op effectieve hulp voor wie nu wordt aangemeld, is ten vroegste voorjaar 2023. Voor ons aanbod diagnostiek (in het onthaal- en oriëntatiecentrum) meer dan 25 wachtende jongeren. Het perspectief op effectieve diagnostische hulp voor wie nu wordt aangemeld, is ergens in 2021 (en dat voor jongeren waar de doorverwijzer snakt naar een onderbouwd advies voor het verdere hulpverleningstraject). En voor de andere wachtlijsten kan ik even dramatische perspectieven opsommen.
Dus misschien moeten we een beroep doen op iets dan wat we gewoon zijn geworden in coronatijden: als het ergens te druk dreigt te worden, dan beperken we de toegang daartoe of sluiten we het desnoods. Dat kan gaan over een strand, een recreatieoord, een Brantano-winkel, …
"Beste verwijzers, beste beleidsverantwoordelijken. Vanaf morgen sluiten wij onze wachtlijsten."
Laat ons vanuit de jeugdzorg volgend statement lanceren: ‘Beste verwijzers, beste beleidsverantwoordelijken. Vanaf morgen sluiten wij onze wachtlijsten. Aangezien we de toestroom niet meer kunnen managen en geen hulpverleningsaanbod kunnen doen binnen een redelijke termijn, beschouwen wij onze wachtlijsten als ‘vol’ en is er op deze lijsten geen plaats meer voor bijkomende aanmeldingen. Wij beseffen dat wij hiermee u en cliënten ernstig teleurstellen, maar nood breekt wet en we willen niet dat hulpzoekenden jaren staan te wachten op hulp die er niet kan en zal komen wegens de ondoenbaar lange wachttijd.’
Het is als wachtlijstverantwoordelijke lastig om niet cynisch te worden, om blijvend geduldig de steeds wederkerende beloftes van beleidsverantwoordelijken over het wegwerken van de wachtlijsten in de zorg te horen, terwijl de situatie op de werkvloer er jaar na jaar niet op verbetert.
Ik heb het opgezocht. Het is van 2012 geleden dat ik in een hersenspinsel nog geklaagd heb over de problematiek van wachtlijsten. Dus vind ik de ik het recht heb om nu opnieuw de vinger op de wonde te leggen, ook en vooral omdat dit niet is verbeterd op al die tijd (integendeel). En dus ook omdat het hoog tijd is dat het beleid écht investeert in het wegwerken van de wachtlijsten.
