Voorzitterschap Jo-In
Kort nadat Geert had toegezegd op het voorzitterschap bij Jo-In kwam ik hem samen met zijn vrouw tegen op een receptie. Ik zei “chapeau Geert dat jij dat er nog bij wil nemen!” want de kandidaten lagen niet voor het rapen. Bleek toen dat zijn vrouw nog niet op de hoogte was. Dat is Geert ten voeten uit. Waar hij voelde dat hij nodig was stak hij de handen mee uit de mouwen, vaak ten koste van zijn eigen vrije tijd.
Ik herinner me de legendarische treintrips naar Brussel met Geert, met in de terugreis de sappige verhalen over de streken op het werk en van de jongeren. Ik kon zijn droge humor, vriendschap, mildheid en rust enorm appreciëren. Er was ook de roemrijke zeiltocht met de toenmalige bestuurders van Jo-In die ik me nog glashelder herinner.
Geert laat meestal anderen eerst aan het woord, maar bij een voorstel voor een feestje laat hij geen gras over zijn antwoord groeien en is hij de eerste in rij! Zijn grote vakkennis die hij bescheiden en met mondjesmaat toont en zijn liefde voor de jongeren werkt inspirerend.
Snelle jongens
Dit gaat terug naar halfweg de jaren ’90 waar we na de brand in de Betsberg (Oosterzele) bezig waren met de heropbouw en we op een regenachtige avond een lading kasten en burelen konden ophalen op het werk van zijn vrouw. Deze werden gratis weggeschonken. We hadden normaal een vrachtwagen ter beschikking, maar deze werd op het laatste moment geannuleerd waardoor we snel snel een oplossing moesten vinden en we zo net voor sluitingstijd nog een vrachtwagen gingen huren bij Dockx. De verhuis zelf leverde ook nog wilde en gevaarlijke verhalen, maar deze besparen we jullie.
Totem
Om de zoveel tijd krijg ik een telefoontje van Geert om te vragen of er iemand van de Totem aanwezig is. Waarom vraag je je af? Omdat hij dicht bij de Totem een kennis heeft die reclame-fotografie maakt. Als dat reclame van voeding is weet hij dat wij sommige ouders van de Totem daarmee een plezier kunnen doen. Het gaat soms over hamburgers van een bekende keten, of brood of wat dan ook dat anders wordt weggegooid. Het is een mooie geste dat hij dit doet en dat hij daar dan zelf omrijdt met de fiets of auto en ook zelf komt afgeven.
Humor
Toen ik 10 jaar geleden als begeleider begon was dit met een tijdelijk contract. Na een goed jaar kreeg ik een vast contract. Enkele dagen later liet ik dreadlocks in mijn haar steken. Geert keek gespeeld raar op toen we elkaar terug zagen en zei op een grappende manier ”Had ik dat geweten ik had je geen contract gegeven”.
Geert zal het zeker ontkennen, maar op één van mijn eerste team tweedaagse heeft hij, samen met Roland, mijn broek gescheurd doordat ze veel te hard opgingen in hun ‘raceke’ en die twee mij dus gewoon getackeld hebben. Kapotte broek tot gevolg! En natuurlijk heel veel plezier! En ik wacht nog steeds op een nieuwe broek…
Op een teamtweedaagse werd Geert zijn slaapkamer verward met het toilet, met alle lollige momenten die volgden.
Inzet
Geert heeft veel betekend, er werd hoe dan ook op gerekend. Daarom een woord van dank en appreciatie van mijn kant! Op 2 maart 2020 stapte Geert mee in Brussel voor meer geld voor onze sector, Hij droeg ook een passend bord mee!
Eenvoud en bescheidenheid
Onze Geert in het Hadrontijdperk...dat was fijn...’collega’ én ‘directeur‘ tegelijkertijd...dat moet je maar kunnen!
Geert die hier in de Boon met zijn botten trots tussen zijn schapen staat, het blijft een beeld dat ik niet snel zal vergeten.
Ik denk aan de warmte die Geert uitstraalt elke keer hij zijn schapen komt verzorgen in de Kerhoek, waardoor ik het ook altijd vanzelf warm kreeg.
Geert zegt regelmatig “maak eens een klapke met elkaar. Wat hij wil zeggen is dan steeds maak eens tijd vrij om te praten met elkaar liefst onofficieel, desnoods al wandelend of met een glas.
Op een team van Jota + waar alle instructeurs- trajectbegeleiders- procesbegeleiders en ook Geert aanwezig was werd een sigaretje gerookt tijdens een pauze en ik vroeg Geert wie wat waar doet, want dit was een heel divers team. Toen we elkaar zowat hadden voorgesteld was er een instructeur die hem vroeg “En jij, wat doe jij bij vzw aPart?” waarop Geert antwoordde “Euh ikke? Awel ik ben de directeur”, waarop de instructeur zei “Ah oké dus je werkt in de Brandstraat” en daar moest hij eens hartelijk mee lachen.
Jo-In
