Eerlijk, me verleiden tot het lezen van een handboek voor praktijkwerkers vraagt tegenwoordig enig doorzettingsvermogen. Bijna twintig jaar in het praktijkveld van werken met tieners en hun ouders binnen de intense context van een OOOC, lonken bij thuiskomst vaak andere zaken dan met de neus gaan zitten boven weer een nieuw praktijkboek. Maar ondanks mijn initiële aarzeling wist Sven Bussens mij

In ‘Het minderjarige slachtoffer’ (Die Keure, 2021) analyseert een groep onderzoekers de rechtspositie van jongeren. Na een korte begripsafbakening en de (niet nieuwe) vaststelling dat er onduidelijkheid, verschillen en tekorten bestaan rond de procespositie en - bekwaamheid van minderjarigen, schetst Emma Hadermann in deel twee hoe slachtoffers een historische achterstand hebben in criminologisch

Het verhaal focust op de grote, bijna onmogelijke inspanning die kinderen leveren om bij een echtscheiding voor beide ouders te zorgen. Het boek geeft erkenning aan wat ze gevoelsmatig meemaken en laat ouders haarscherp aanvoelen wat het betekent voor een kind. Voor hulpverleners is het boek een helpend instrument om zowel met ouders als kinderen een gevoelig thema ter sprake te brengen.

‘Welke naam geven we aan ons kind?’, ‘Moet mijn dochter bij elk familiefeestje echt elke tante en nonkel kussen?’ en ‘Hoe zorgen we ervoor dat het sinterklaasfeest een feest wordt voor alle kinderen en ouders?’ Het zijn vragen waar we bij het opvoeden van onze kinderen op botsen, maar die doorgaans weinig aandacht krijgen in de opvoedingsliteratuur. Dit boek neemt deze vragen ernstig. Niet om er k

1 september 2019, mijn eerste echte werkdag als ‘werkmens’. Na 3 jaar verder studeren was het tijd om echt aan de slag te gaan. Nu, een groot jaar later, ben ik al met heel wat mensen in aanraking gekomen: collega’s begeleiders, cliënten…dan merk je soms dat het contact niet altijd even soepel verloopt. En dan krijg ik een boek toegeschoven in verband met oplossingsgericht werken, dat wel eens van

Beter samen, of zoals Jack Johnson zong ‘better together’, is het nieuwste boek van Ligand dat van de corona-tijd gebruik maakte om neer te schrijven wat al heel lang bij veel hulpverleners op het verlanglijstje stond.

We schrijven april 2020, volle coronacrisis. Het land ligt plat en iedereen moet in zijn kot blijven, ook ik. Gelukkig ben ik niet alleen en word ik in deze moeilijke periode bijgestaan door mijn drie pubers. En voor wie zelf (nog) geen pubers (meer)